Świadczenie postojowe dla osób prowadzących działalność gospodarczą

Czym jest świadczenie postojowe?

Świadczenie postojowe to forma wsparcia finansowego przeznaczona dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą przysługująca, gdy w następstwie wystąpienia COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu tej działalności. Niniejszy artykuł poświęcony jest warunkom udzielenia świadczenia postojowego przedsiębiorcom prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą.

Komu przysługuje świadczenie postojowe?

Świadczenie postojowe przysługuje osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, zwanej dalej „osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą”, jeżeli nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu.

Świadczenie może zostać wypłacone przedsiębiorcy, który zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej; obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub cudzoziemcem legalnie przebywającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą świadczenie postojowe przysługuje, jeżeli rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej przed dniem 1 lutego 2020 r. i:

  1. nie zawiesiła prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz jeżeli przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o świadczenie postojowe był o co najmniej 15% niższy od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc;
  2. zawiesiła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej po dniu 31 stycznia 2020 r.

Wymogów, o których mowa powyżej, nie stosuje się do osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, do której mają zastosowanie przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i która korzystała ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106).

Wysokość świadczenia postojowego

Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. Wynosi ono zatem 2.080 zł.

Osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, do której mają zastosowanie przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. tj. w kwocie 1.300 zł.

Zakres wniosku o świadczenie postojowe

Ustalenie prawa do świadczenia postojowego następuje na wniosek osoby uprawnionej, składany do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wniosek zawiera:

  1. dane osoby uprawnionej:
  2. imię i nazwisko,
  3. numer PESEL, a jeżeli nie nadano tego numeru, serię i numer dowodu osobistego lub numer paszportu;
  4. numer NIP, a jeżeli nie nadano tego numeru, numery PESEL i REGON;
  5. adres do korespondencji;
  6. nazwę skróconą płatnika składek wskazanie rachunku płatniczego osoby uprawnionej prowadzonego w kraju lub wydanego w kraju instrumentu płatniczego;
  7. oświadczenie osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą potwierdzające:
    1. przestój w prowadzeniu działalności,
    1. uzyskanie w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o świadczenie postojowe przychodu o co najmniej 15% niższego od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc, jeżeli nie zawiesiła prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej;
  8. inne informacje niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia postojowego;
  9. podpis wnioskodawcy.

Oświadczenia, o których mowa powyżej, osoba uprawniona, zleceniodawca lub zamawiający składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. W oświadczeniu jest zawarta klauzula następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Wypłata świadczenia postojowego

Wypłata świadczenia postojowego następuje w formie bezgotówkowej na wskazany rachunek płatniczy osoby uprawnionej. Ze świadczenia postojowego nie dokonuje się potrąceń i egzekucji. O świadczenie postojowej przedsiębiorca może ubiegać się nie więcej niż trzykrotnie.

Odmowa prawa do świadczenia postojowego

Zakład Ubezpieczeń Społecznych może odmówić prawa do świadczenia postojowego. Odmowa następuje w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego dla postępowań w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.

Zwrot nienależnie pobranego świadczenia

Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie postojowe, jest obowiązana do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. Za nienależnie pobrane świadczenie postojowe uważa się świadczenie:

  1. przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenie lub odpowiednio zleceniodawcę lub zamawiającego;
  2. wypłacone osobie innej niż osoba uprawniona, z przyczyn niezależnych od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Decyzji zobowiązującej do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego nie wydaje się później niż w terminie 5 lat od dnia, w którym wypłacono nienależne świadczenie postojowe. Kwota nienależnie pobranego świadczenia postojowego ustalona prawomocną decyzją oraz kwoty odsetek i kosztów upomnienia ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia stała się prawomocna. Kwota nienależnie pobranego świadczenia postojowego ustalona prawomocną decyzją oraz kwoty odsetek i kosztów upomnienia podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, a jeżeli prawo do świadczeń nie istnieje – ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Termin złożenia wniosku

Wniosek o przyznanie postojowego składa się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioski o świadczenie postojowe mogą być złożone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony ogłoszony stan epidemii.

Wniosek można przekazać:

  • drogą elektroniczną przez PUE ZUS, 
  • drogą elektroniczną przez PUE ZUS, za pośrednictwem strony gov.pl,
  • za pośrednictwem poczty,
  • osobiście w placówce ZUS – do skrzynki na dokumenty (bez kontaktu z pracownikiem ZUS).

W przypadku wniosków składanych za pośrednictwem systemu elektronicznego wymagane jest jego podpisanie za pośrednictwem kwalifikowanego podpisu elektronicznego, podpisu zaufanego albo podpisu osobistego, za pomocą profilu informacyjnego utworzonego w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

 

Jagoda Knopp, Adwokat w Kancelarii Ungier Gliniewicz i Wspólnicy

Niniejszy artykuł nie stanowi porady prawnej. W przypadku wątpliwości co do swoich uprawnień lub co do dalszego postępowania pamiętaj, że warto skonsultować się z zawodowym prawnikiem.

Copyright © 2015-2024 | Kancelaria Ungier Gliniewicz i Wspólnicy sp. k. | All Rights Reserved