Ekwiwalent za wyszkolenie zawodnika na podstawie uchwały zarządu PZPN z dnia 23 maja 2018 r.

Zmiany w przepisach.

Na posiedzeniu odbywającym się w dniu 23 maja 2018 roku Zarząd Polskiego Związku Piłki Nożnej podjął uchwałę w sprawie określenia zasad ustalania ekwiwalentu za wyszkolenie zawodników nr V/88 (dalej: „Uchwała”). Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia, natomiast przepisy w niej zawarte zaczynają obowiązywać od 1 stycznia 2019 r. Jest to o tyle istotne, gdyż w tym dniu tracą moc uchwały, które do tej pory regulowały kwestie ekwiwalentu za wyszkolenie, tj.:

  • uchwała nr VIII/121 z dnia 16 czerwca 2011 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej – zasady ustalania zryczałtowanego ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika o statusie amatora, zawodnika profesjonalnego oraz zawodnika profesjonalnego, któremu klub nie zaoferował przedłużenia umowy kontraktowej;
  • uchwała nr X/216 z dnia 18 sierpnia 2011 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie interpretacji Uchwały nr VIII/121 z dnia 16 czerwca 2011 roku – zasady ustalania zryczałtowanego ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika o statucie amatora, zawodnika profesjonalnego oraz zawodnika profesjonalnego, któremu klub nie zaoferował przedłużenia umowy kontraktowej;
  • uchwała nr VIII/191 z dnia 2 sierpnia 2012 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie interpretacji uchwały nr VIII/121 z dnia 16 czerwca 2011 roku – zasady ustalania zryczałtowanego ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika o statucie amatora, zawodnika profesjonalnego oraz zawodnika profesjonalnego, któremu klub nie zaoferował przedłużenia umowy kontraktowej.

Czym jest ekwiwalent za wyszkolenie?

Zgodnie z art. 1 Uchwały, zawierającym definicje pojęć istotnych dla stosowania przepisów, ekwiwalent za wyszkolenie zawodnika, oznacza opłatę za wyszkolenie i rozwój zawodnika wolnego, którą klub pozyskujący zobowiązany jest zapłacić klubowi odstępującemu. Przysługuje on klubowi odstępującemu (w razie zmiany przynależności klubowej) zawodnika wolnego przed ukończeniem przez niego 24 roku życia „któremu wygasł kontrakt lub deklaracja gry amatora, za okres szkolenia pomiędzy rokiem w którym ukończył 12, a rokiem w którym ukończył 21 rok życia, liczony począwszy od dnia rozpoczęcia, do dnia zakończenia szkolenia w klubie odstępującym, z uwzględnieniem postanowień ust. 2”. Przypadki natomiast, w których ekwiwalent za wyszkolenie nie będzie wymagany obejmują cztery sytuacje: gdy zmiana przynależności klubowej zawodnika następuje do klubu określonego w Uchwale jako klub V kategorii; w przypadku prawomocnego, jednostronnego rozwiązania przez zawodnika kontraktu, z winy klubu odstępującego; w przypadku prawomocnego rozwiązania kontraktu z winy klubu na podstawie orzeczenia Izby ds. Rozwiązywania Sporów Sportowych; oraz, w przypadku gdy zmiana przynależności klubowej zawodnika następuje w okresie 12 miesięcy od wygaśnięcia kontraktu lub deklaracji gry amatora w klubie odstępującym (w tym wypadku jednak należy brać także pod uwagę zagadnienie okresu karencji, by ekwiwalent nie był należny).

Sposób obliczania ekwiwalentu został precyzyjnie określony w Uchwale – pod uwagę należy zatem wziąć:

  1. okres w jakim zawodnik był zarejestrowany w danym klubie piłkarskim (pomiędzy rokiem, w którym zawodnik ukończył 12 lat, a rokiem w którym ukończył 21 rok życia) (L);
  2. współczynnik bazowy odpowiadający wiekowi piłkarza, określony w kwocie netto – nie pozostawiając w tym zakresie żadnych niejasności, w porównaniu do poprzednich przepisów (W);
  3. przynależność ligowa klubu pozyskującego zawodnika (M).

Dotychczasowe przepisy.

Co istotne, zmianie uległa kwestia kategorii wiekowych, która została określona w pkt. 1 powyżej – w miejsce wcześniej obowiązujących czterech kategorii wiekowych ustalone zostały trzy, rozpoczynając od ukończenia 12 roku życia zamiast 9, jak to miało miejsce w poprzednich regulacjach(oraz 23 jako górna granica). I kategoria obejmuje zatem lata 12-14; II kategoria 15-18; trzecia zaś 19-21. Ponadto należy wskazać, iż odnośnie zawodników pomiędzy 21 a 24 rokiem życia, przy obliczaniu kwoty ekwiwalentu należy także brać pod uwagę amortyzację tej kwoty zgodnie z artykułem 1 ust. 6 Uchwały. Oznacza to, iż przepisy obejmują jedynie zawodników do 24 roku życia, a nie jak poprzednio – do 28. Kolejna zmiana dotyczy zmian w zakresie dotychczas obowiązujących tabel określających stawki ryczałtowe zarówno dla zawodowców, jak i amatorów. Od 1 stycznia 2019 r. taki podział zostanie zlikwidowany na rzecz jednego równania (co wykracza już poza treść wskazanego artykułu, lecz zostało opisane w art. 1 Uchwały), tj. E=L x W x M.

Wartym podkreślenia jest także nowa zasada uniemożliwiająca obchodzenie przepisów poprzez sprowadzenie piłkarza do akademii piłkarskiej klubu, który posiada także drużynę zakwalifikowaną do wyższej klasy rozgrywkowej (to samo odnosi się do różnego rodzaju umów współpracy). Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 4 Uchwały w przypadku, zmiany przynależności klubowej zawodnika do klubu, który pozostaje w związku prawnym lub organizacyjno-finansowym z klubem który został zakwalifikowany do wyższej kategorii, to klub pozyskujący zobowiązany jest do zapłaty ekwiwalentu w oparciu o wyliczenie określone dla klubu wyższej kategorii klasy rozgrywkowej.

Reasumując, wskazane w poniższym artykule zmiany ukazują pozytywny kierunek w jakim zmierza PZPN. Za słuszne należy uznać, iż przepisy zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2019 r., dając najbardziej zainteresowanym podmiotom (w tym w szczególności agencjom menadżerskim i klubom piłkarskim) czas do dostosowania swoich planów w zakresie współpracy z danymi zawodnikami. Ponadto przychylnie należy ocenić także próbę uniemożliwienia obchodzenia przepisów dużym klubom sportowym, które posiadają własne akademie – gdyż tego typu działania zmniejszają konkurencyjność rynkową tak istotną w tym sektorze.

Copyright © 2015-2018 | Kancelaria Ungier Gliniewicz i Wspólnicy sp. k. | All Rights Reserved